Dymorfizm płciowy: Samiec posiada dłuższe płetwy oraz intensywniejsze ubarwienie, jest też większy. Samica ma krótsze płetwy a w okresie tarliskowym, jej brzuch nabiera silnie czerwonych barw.
Opis: Niezwykle efektowna i piękna rybka akwariowa. Cechą charakterystyczną gatunku jest ciemna pręga biegnąca wzdłuż tułowia, brzuch, zwłaszcza samic wybarwiony jest w kolorze ciemnym czerwonym. Płetwy grzbietowa oraz odbytowa mają wydłużone ostatnie promienie płetw. Płetwa ogonowa przypomina kształt rąbu. Całość umaszczenia dopełniają plami i cętki rozsiane na płetwach. Barwniaki nie są agresywne, wręcz przeciwnie są nieśmiałe i skryte, dokuczliwe mogą być jedynie w okresie tarła. Najlepiej hodować je parami. Przy większej ilości samców niezbędny będzie sporo większy zbiornik, ze względu na terytorializm rybek. Barwniaki można spotkać najczęściej przy dnie i w środkowej części akwarium.
Akwarium:
Minimalna pojemność: od 70 l
Temperatura: 24-27°C
Ph: 5-7 Ph
Twardość wody: 1-12°dGH
Jak urządzić akwarium: Barwniaki najlepiej będą się czuły w bogato urządzonych akwariach z dużą ilością grot,jaskiń i jamek. Roślinność dla Barwniaków nie ma dużego znaczenia, jednak, gęsto posadzone miejscami rośliny będą stanowić atrakcyjną kryjówkę. Na dno najlepiej zastosować piasek, który będzie chętnie przekopywany. Prąd wody nie może być silny, woda powinna być dobrze natleniona, niezbędne będą również co tygodniowe podmiany wody.
Obsada: Barwniaki nie stanowią dużego problemu w doborze obsady, jednak trzeba pamiętać że ze względu na ich charakter będą się źle czuć w towarzystwie dużych ruchliwych ryb. Najlepiej dogadają się z łagodnymi brzankami, małymi kąsaczowatymi czy razborami.
Pokarm: Barwniaki Przyjmują większość pokarmów, należy jednak pamiętać że ich dieta oprócz pokarmu suchego, musi zawierać pokarm pochodzenia zwierzęcego np. mrożone lub żywe larwy małych bezkręgowców.
Rozmnażanie: Rozmnażanie Barwniaków nie jest trudne. Rybki dobierają się w pary, dlatego jeżeli planujemy rozmnażanie tego gatunku, najlepiej hodować kilka 6-8 sztuk. Co pozwoli na samoistne dobranie się w pary. Akwarium tarliskowe powinno być spore, nawet do 100 litrów. Wyposażone w dużą liczbę jamek i grot, w których zostanie złożona ikra. Woda w akwarium powinna być czysta i dobrze natleniona. Odczyn wody decyduje o płci narybku. Kwaśna woda równa się większej liczbie samic, zaś alkaliczna - więcej samców. Temperatura powinna oscylować w granicy 25-27 °C. Przed tarłem rybki obficie karmimy mrożonkami i żywym pokarmem. Gdy rybki zabarwią się w bardziej jaskrawych kolorach, a samicy brzuch nabierze ciemno-czerwonego koloru, oznacza to gotowość do rozrodu. Pielęgnice składają jaja na brzegach ścian grot i jaskiń, których później strzegą przed intruzami. Po kilku dniach następuje wylęg, zaś po tygodniu zaczyna pływać o własnych siłach. Narybek jest na tyle duży by móc od razu przyjmować mikro-nicienie, artemie czy solowca. Dorosłe osobniki mogą przebywać z młodymi aż do kolejnego tarła.
Komentarze
Prześlij komentarz