Molinezja Ostrousta

Cha­rak­te­ry­styka:

• Rodzina: Pięk­nicz­ko­wate,
• Wiel­kość: samica do 10 cm, samiec 8 cm,

  

  Molinezje odmiany Black Molly

• Dłu­gość życia: do 4 lat,
• Bio­top: Ame­ryka Środ­kowa,
• Żero­wa­nie: śro­dek, góra,
• Pokarm: wszyst­ko­żerne,
• Tem­pe­ra­ment: żywa, towa­rzy­ska,
• Rozm­na­ża­nie: łatwe,
• Dymor­fizm płciowy: Samce są mniej­sze lecz atrak­cyj­niej wybar­wione niż samice. Pła­twa odby­towa prze­kształ­cona w gono­po­dium, Samice zazwy­czaj sła­biej ubar­wione, z mniej­szą płe­twą ogo­nową.
• Opis: Moli­ne­zja Ostro­usta jest łatwą w hodowli popu­larną rybką akwa­riową. Jest gatun­kiem stad­nym, Moli­ne­zje naj­le­piej hodo­wać z prze­wagą samic. Jest łagodna i towa­rzy­ska, pole­cana do akwa­rium wie­lo­ga­tun­ko­wego. Pole­cana począt­ku­ją­cym akwa­ry­stą. W toku selek­ty­nego roz­mna­ża­nia otrzy­mano wiele barw­nych odmian, na czele z naj­bar­dziej popu­larną czarną odmiane „black molly”. Moli­ne­zje możemy spo­tkać rów­nież mar­mur­kową, złotą, zie­loną, z poma­rań­czo­wymi płe­twami. Moli­ne­zje łatwo zapa­dają na cho­roby, zwłasz­cza hodo­wane w nie­od­po­wied­nich warun­kach. Cha­rak­te­ry­stycz­nym obja­wem jest zwi­ja­nie płetw. Moli­ne­zje jak więk­szość żywo­ró­dek bar­dzo zaśmie­cają zbior­nik odcho­dami, łatwo przerybić akwa­rium. Dle­tego nie zaleca się hodo­wać tego gatunku w mniej­szym litrazu niż 100 l

Akwa­rium:

• Mini­malna pojem­ność: od 100 l
• Tem­pe­ra­tura: 23–28°C
• pH: 7–8 pH
• Twar­dość wody: 15–29 dGH°
• Jak urzą­dzić akwa­rium:
• Zbior­nik powi­nien być gęsto osa­dzony roślin­no­ścią z pozo­sta­wio­nym roz­le­głym polem do pły­wa­nia. Moli­ne­zje są cie­pło­lubne i nie lubią wahań tem­pe­ra­tury. Woda musi być mocno fil­tro­wana. Rybki są bar­dzo wraż­liwe na pro­dukty prze­miany mate­rii (związki azotowe). Woda musi być też dobrze napo­wie­trzona. Do deko­ra­cji warto dołą­czyć kilka kamieni lub korzeń.
• Obsada: Moli­ne­zje są łagodne i towa­rzy­skie, dosko­na­łym uzu­peł­nie­niem dla nich będą pozo­stali przed­sta­wi­ciele z rodziny pięk­nicz­ko­wa­tych np. Zmien­nik Pla­mi­sty, oraz pozo­stałe łagodne gatunki podob­nych roz­mia­rów np. mie­czyki, kiry­ski, oto­ski, pręt­niki kar­ło­wate itp

Pokarm:

• Moli­ne­zje są nie­zwy­kle żar­łoczne. Zja­dają więk­szość dostep­nych pokar­mów suchych, mro­żo­nych i żywych. Waż­nym ele­men­tem diety tego gatunku powi­nien sta­no­wić pokarm roślinny a zwłasz­cza ich przy­smak zie­lone glony.

Rozm­na­ża­nie:

• Moli­ne­zje należą do łatwych w roz­mna­ża­niu. Należy jedy­nie zapew­nić odpo­wied­nie warunki wody. Tem­pe­ra­tura nie powinna spa­dać poni­żej 26 °C. Samiec zapład­nia samice prze­kształ­coną płe­twą odby­tową czyli gono­po­dium. Cię­żarną samice łatwo roz­po­znać po czar­nej plamce cią­żo­wej pod ognem oraz zaokrą­glo­nym brzuszku. Moli­ne­zje są rybami żywo­rod­nym, ozna­cza to że samice rodzą w pełni ukształ­to­wane młode gotowe do samo­dziel­nego życia. Doro­słe osob­niki nie opie­kują się potom­stwem, wręcz prze­ciw­nie trak­tują je jako pokarm. Dla­tego należy tuż po poro­dzie odło­wić nary­bek lub prze­nieś do kot­nika. Ciąża u moli­ne­zji trwa około 5–7 tygo­dni. za jed­nym razem samica potrafi wydać na świat do 70 mło­dych. Nary­bek naj­le­piej kar­mić lar­wami oczlika, ewen­tu­al­nie spe­cjal­nym drobno zmie­lo­nym pokar­mem suchym.